به گزارش میمتالز، امروزه دامنه انتقادات تند از نحوه عملکرد شرکتهای بزرگ فناوری در انحصار گرایی، به یکی از چالشهای غولهای فناوری دنیا تبدیل شده است. در این باره باید گفت رویههای جاری در صنعت فناوری که عموما در انحصار پنج شرکت بزرگ آمریکایی یعنی فیس بوک، آمازون، اپل، مایکروسافت و گوگل قرار دارد، اعتراض بسیاری از چهرهها و سیاستمداران ایالات متحده را برانگیخته است.
در این باره مایکل هایدن مدیر سابق آژانس امنیت ملی و سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا میگوید: شرکتهای فناوری به عنوان بزرگترین تهدید برای حریم شخصی شهروندان آمریکا جایگزین دولت شده اند. جاه طلبی و سطح فناوری ما از قانون، سیاست و هنجارها فراتر رفته است و حال برای رسیدن به موفقیت در تلاش هستیم. همه ما به عنوان افراد یک جامعه آزاد، عادت داریم که فقط در برابر دولت از حریم شخصی خود دفاع کنیم؛ زیرا همواره فقط دولت این قدرت را داشته است. حال دیگر دولت یک تهدید اصلی برای حریم خصوصی افراد به شمار نمیرود. اکنون فعالان صنعتی خصوصی فناوری خطر اصلی هستند.
چاش هاولی حقوقدان و سناتور جوان جمهوری خواه نیز با انتقاد از شرکتهای فناوری بزرگ میگوید: هدف من پاسخگو نگه داشتن شرکتهای فناوری است. این قبیل شرکت ها، خصوصا گوگل فیس بوک و توییتر الگویی مبتنی بر شیوههای سوء استفاده و اعتیاد ایجاد کرده اند. ما باید از خود بپرسیم که واقعا این شرکتها به کشور ما چه چیزی افزوده اند؟ آیا آنها بهره وری اقتصادی را افزایش داده اند؟ آیا آنها با دستمزدهای بالا مشاغل جدید ایجاد کرده اند؟ آیا فعالیت آنها را را باسواد کرده است؟
وی با انتشار یک توییت، مواضع سخت خود را علیه شرکتهای بزرگ فناوری تاکید کرده و مینویسد: شرکتهای بزرگ فناوری در حال سرافکنده کردن کشور هستند. ما باید انتظار پیشرفت و نوآوری بیشتری داشته باشیم. اما راز کثیف شرکتهای بزرگ فناوری تکیه آنها بر استثمار به جای نوآوری و پیشرفت است.
تدکروز سیاستمدار و حقوقدان آمریکایی که از سال ۲۰۱۳ به عنوان سناتور ایالت تگزاس در سنای ایالات متحده حضور دارد و مدارک دانشگاهی خود را در رشته حقوق از دانشگاههای پرینستون و هاروارد کسب کرده با انتقاد از اشاعه سانسور گسترده توسط شرکتهای بزرگ حوزه فناوری میگوید: آنچه خطر سانسور سیاسی بسیار مشکل ساز میکند، مساله عدم شفافیت و توانایی تعداد انگشت شماری از شرکتهای بزرگ فناوری برای تصمیم گیری در مورد میزان دسترسی افراد به اطلاعات است. در چنین فضایی، بسیاری از سخنان و اطلاعات به سادگی محو میشوند. فناوریهای نوظهور نه تنها توانایی خاموش کردن صداها را دارند، بلکه قادر هستند بستهای مشخص از خوراک اطلاعاتی را نیز در اختیار کاربر خود قرار دهند. آزادی بیان، یک اصل از قانون اساسی ما است. اولین بخش قواعد حقوقی ما با اصل آزادی بیان آغاز میشود و همه فرآیندهای دموکراتیک ما وابسته به گفتار آزاد هستند. مساله من این است که شرکتهای بزرگ فناوری با کنگره و مردم آمریکا در حال معامله هستند، آنها اطمینان میدهند که بی طرف، منصف و به دور از رفتارهای مغرضانه عمل کنند. اگر یک غول فناوری بخواهد به بلندگوی یک حزب و گروه خاص بدل شود، قطعا این حق را دارد، اما باید بداند که در این صورت نمیتواند همچنان از امتیازات ویژهای که دولت فدرال در اختیارش قرار داده است استفاده کند.
ایمی کلوبشار حقوقدان و سناتور ایالت مینه سوتا که سابقه تصدی پست دادستانی بخش هنپین را در کارنامه خود دارد در مورد لزوم کنترل فعالیت شرکتهای بزرگ فناوری میگوید: شرکتهای بزرگ فناوری از امنیت ما حفاظت نمیکنند نه از امنیت حریم شخصی ما و نه از امنیت ملی ما... بسیاری از سیاستمداران آمریکا، در برابر انقلاب دیجیتال سر خود را در برف فرو کرده اند. من فکر میکنم که برخی اعضای کنگره چشم خود را بر روی لابی قدرتمند و مزیت شرکتهای بزرگ فناوری بسته اند و قصد ندارند با این چالش روبرو شوند. آنها به خاطر نداشتن ایدهای برای کنترل این شرکت ها، به آنها اجازه یکه تازی میدهند و در فقدان قوانین حفاظت از حریم شخصی موثر، فضای مدنظر این شرکتها بسیار کثیف است.
همچنین کلوبشار طی بیانیهای اعلام کرد: مدتی است که من درخواس خود از نهادهای ضد انحصار برای افزایش شفافیت و مقابله با اقدامات ضد رقابتهای شرکتهای بزرگ فناوری را اعلام کرده ام. مردم ایالات متحده آمریکا باید بدانند که این غولهای فناوری به شکل غیرقانونی رقابت آزاد را از بین میبرند. این در حالی است که قوانین و مجریان قانون میتوانند نوآوری و پیشرفت شرکتهای بزرگ فناوری را ضمن حمایت از حقوق مصرف کنندگان تشویق کنند.
مارک وارنر تاجر و سیاستمدار دمکرات که نائب رییسی فراکسیون حزب دمکرات سنا را در کارنامه دارد در گفتگو با شبکه تلویزیونی سی ان بی سی میگوید: «غولهای فناوری دره سیلیکون، قدرت بیش از حد یافته اند و نیاز است که با استفاده از قوانین محدود شوند. ما باید با استفاده از برخی قوانین مبتنی بر استانداردهای صنعت و نهادهای نظارتی شرکتهای فناوری را کنترل کنیم. من فکر میکنم که روزهای غرب وحشی برای غولهای فناوری دره سیلیکون هم از طرف مصرف کنندگان و هم از سوی احزار سیاسی پایان یافته است. اگر چه بسیاری از مسوولان میخواهند که قدرت این شرکتها را بشکنند، اما به نظر من این امر میتواند سبب برتری یافتن شرکتهای فناوری چینی در مقطع کنونی شود. من قطعا قصد ندارم شرکت هایی، چون بایدو، علی بابا و تنسنت را جایگزین گوگل و فیس بوک کنم. بلکه صرفا در پی حل چالش هایی، چون حریم شخصی، اعتبار سنجی هویت، محتوا و عدم شفافیت از طریق تبیین چارچوبهای قانونی هستم.»
برنی سندرز از مسنترین اعضای سنای آمریکا نیز معتقد است: من از همکاری در زمینه محدودسازی شرکت هایی، چون فیس بوک پشتیبانی خواهم کرد. ما با جامعهای روبرو هستیم که به طور فزایندهای انحصار گر است و در آن تعداد معدودی از شرکتهای بزرگ قدرتی بیش از حد بر مصرف کنندگان خود اعمال میکنند.
منبع: خبرگزاری تسنیم